هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
ویدئوها
درک قوانین هنر خدا در زندگی
۱۸
آبان
آبان
برای درک قوانین هنر خداوند متعال باید اجازه دهید تا هنر شفاف اندیشیدن در وجودتان بیدار شود، تا در تمام جنبه های زندگی تو را هدایت کند.
وقتی که نشانه های موفقیت در هنر خود را نشان می دهد باید از آن نشانه ها سپاسگزاری کنی و شبانه روز به آن نشانه ها تمرکز و توجه کنی، نه اینکه بگویید نه بابا شانسی بوده، حالا یک بار این اتفاق افتاد!
خیر شما در مسیر هدایت هنر الهی قرار دارید، که در هر لحظه، از زندگی در مسیر هدایت خداوند هنرمند در حال حرکت کردن هستید. این نشانه ها رد پای کمک خداوند است.
اگر می خواهید یک هنرمند واقعی باشید و سلامتی داشته باشید، ثروت داشته باشید، خلاقیت داشته باشید و همه چیز را با هم داشته باشید، باید کمک بگیرید از نیرویی بالاتر از خودتان، وگرنه شما نمی توانید به تنهایی کارهای عظیم و بزرگی را انجام دهید.
وقتی این نیروی عظیم عاشقانه به دنبال کمک به ما هستش چرا از این نیروی الهی استفاده نکنیم؟
قلب خودت را بسپار به خداوند عظیم
قلب خودت را بسپار به خداوند عظیم، تا ببینی چه قدرتی برای حمایت، به کمک تو می آید.
خود خداوند متعال می داند خواسته تو چیست و تو را در ساحلی وارد می کند، که فقط و فقط این ساحل آرامش مطلق و ثروت بی نهایت است.
شما قرار نیست همه جوانب و کارهای خدا رو ببینید، شما فقط باید دل را به خدا بدهید تا قلب شما را پر از اطمینان کند.
خداوند هنرمند شما را هدایت می کند، همین الان 99% کارهای بدن ما را خداوند مدیریت و هدایت می کند!
اگر خداوند بدن ما را، که یک کارخانه قدرتمند است، آن را هدایت می کند،
پس قطعا در مسیر موفقیت در هنر هم با قدرت می تواند ما را حمایت کند.
وقتی که به نیروی الهی اطمینان کنید، کارهایی را انجام می دهد که یک اتاق فکر 100 نفره هم نمی توانند چنین برنامه ریزی و کارهایی را انجام دهد.
همه قدرت ها در وجودت را بیدار کن.
یکی از مشکلات بزرگ هنرمندان این است که خیلی زیاد فکر می کنند.
خیلی زیاد نیروی درونشان را فراموش می کنند.
همیشه در زندگی خودم بارها و بارها، به خودم می گویم که قدرتی است که همه چیز را انجام می دهد.
خدا را هر شکلی که باور کنی به همان شکل برای تو حرکت می کند.
شما هرگز نمی توانید قدرت عظیم خداوند را اندازه گیری کنید،
اما نکته اینجاست که به قدری که تو درکش می کنی برای تو کوچک می شود!
درکت را بالا ببر تا قدرتش را برای تو بالا ببرد، اگر در هنر زیاد بخواهی زیاد به تو می دهد.
چقدر رویای تو در هنر بزرگ است؟
رویای تو هر چقدر بزرگ و کوچک باشد به همان میزان برای تو جهان را مهیا می کند تا تو به خواسته ات برسی.
به قول ملاصدرا
خداوند همه چیز می شود همه کس را
به شرط اعتقاد
به شرط پاکی دل
به شرط طهارت روح
به شرط پرهیز از معامله با شیطان
کسی که باور داشته باشد به هدایت خداوند، نه نگران است نه دلهره دارد!
چون می داند که در زمان مشخص آن کار انجام می شود.
اگر می خواهی در هنر بدرخشی و در زندگی ثروتمند خوشبخت باشی فقط و فقط خداوند را وارد زندگیتان کنید، همه چیز را برای شما انجام می دهد.
به شرطی که قلب هنر خداوند را در وجودت لمس کنی و اجازه ورود بدهی.
علی خلیلی فر
نخستین مرجع تغییر و تحول در هنر
بنیانگذار گروه هنری بابان و مدیر عامل انتشارات بابان
لطفا حتما برای اطلاع از فعالیت های استاد علی خلیلیفر، عضو کانال تلگرام گروه هنری بابان با آدرس زیر شوید:
فایلی که در حال خواندن و دیدن هستین در عمق وجودتان تاثیری عظیم می گذارد به شرطی که بارها و بارها با همه وجودتان گوش دهید و نکته های مهم را در همین پست یادداشت کنید، و بارها و بارها نوشته های خودت را مرور کنی تا از همان لحظه نشانه های تغییر زندگی هنریتان را مشاهده کنید،
این فایل حاوی مطالبی است که قلب هنری شما را آرام و به جستجو موفقیت هدایت می کند.
پس از سخنان ارزشمند از مناظر بسیار زیبا فیلمبرداری شده و یک موزیک بسیار زیبا در حال پخش است.
| فایل تصویری درک قوانین هنر خدا در زندگی | زمان 17 دقیقه | حجم فایل 56 مگ
| فایل صوتی درک قوانین هنر خدا در زندگی | زمان 17 دقیقه | حجم فایل 9 مگ
| توجه *
هنرمند ارجمند فایلی که در حال استفاده هستی به مدت محدودی رایگان است. آن را دانلود کن نامحدود لذت ببر.
+۱
میشوگاهی میان سنگ هاگل شوی،عاشق شوی وماندگار
جوانه زدن امیدازسنگلاخ های ناامیدی
پشت کوه ناامیدی میتوان، تابش نور امید راهم دید
Gooly Gool:برداشت من از این عکس:جوانه زدن امیداز سنگلاخ های نا امیدی
از سخنان امیدبخش و انگیزشی آقای خلیلی فر لذت بردم پاینده باشید.
برداشت من از این عکس زیبا اینست که شرایط سخت و محیط نا مناسب نیز در برابر اراده های قوی و پر تلاش سر تعظیم فرود می آورد.
با تشکر از کانال خوب و انرژی بخش تون
روزنه ی امید در عین ناامیدی وقتی تو اوج مشکلاتی و همه چیز رو سیاه و تاریک میبینی دقیقا از توی همون تاریکی جوونه میزنی مثل همین گیاه که از تو موزاییکا سربرآورده
راستش من این ویس و ویدیو رو دوبار گوش کردم .این ویس انقدر سرشار از احساس ناب و عاشقانه نسبت به خدا وهمنوع وجهان هستی هست که نا خودآگاه آدم حس میکنه استاد خلیلی فر یه فرستاده از جانب خداست که چراغ راه من و امثال من بشه.
من امروز بعد از گوش دادن به این ویس بارها به این فکر کردم که خداوند از ذات خودش به منِ انسان دمیده پس اگر خدا توانمندِ من هم توانایی این و دارم که به خواسته هام برسم و همینطور از باقی صفات بیشمار خداوند تو وجود من هم هست.
بینهایت از استاد سپاسگزارم که تجربیات و احساسات زیباشون رو در اختیار مامیزارن و بهمون انگیزه میدن.
اوقاتتون به شادی و عشق
حسی که این تصویر به بنده القا میکنه این هست که در سخت ترین شرایط هم نباید دست از تلاش و امید کشید و باید پیوسته به سمت پویایی حرکت کرد مثل همین گیاه ظریف و کوچک که با تمام ظرافت و نحیف بودنش موزائیک سخت رو شکافته و به نور رسیده.
خیلی زیبا و فوق العاده بود…هنر در ذات و فطرت انسان هست،خداوند زیباست و زیبایی ها را دوست دارد!
برداشت من این هست،که انسان در سختی ها و رنج رشد میکند و این رشد میتواند محسوسترین و بارزترین رشد در زندگی او باشد!
گلی در نهایت سر سبزی تازگی در سخت ترین زمین و خاک و سیمان ،موزایک در حال رشد است
برداشت بنده از فایل تصویری استاد خلیلی فر گرانقدر
فکر میکنم ماحصل این گفتمان چیزی جز این نیست که آدمی فقط و فقط از طریق اتکا و تلاش در جهت شناخت خویش هست که می تواند دریچه ای به شناخت هستی و کائنات باز کند.
انسان تا درک درستی از خویشتن خویش نداشته باشد، تا پی به زیبایی‌های ساختاری وجودش نبرد (کار دقیق دستگاههای مختلف بدن: شاهکار بی‌بدیل قلب و عروق و سیستم لنف، سیستم بی نظیر اسکلتی حرکتی، ساختمان چشم و گوش و…) قادر نخواهد بود نظم را درک کند، قادر نخواهد بود عشق را لمس کند که با چشم بی بصیرت و گوش به ظاهر شنوای در باطن ناشنوا، هرگز نمیشود زیبایی آمیخته با عشق(جوهر کائنات) را دید و شنید.
ما برای دیدن زیبایی‌های بیرون، اول باید درون را به‌دقت مورد بررسی قرار بدهیم و پنجره های احتمالی را شناسایی کنیم و به قول حضرت مولانا: “درون را بنگریم و حال را”، که بعدتر با درک درست از محیط داخل، پنجره ها را باز کنیم و چشممان با زیبایی‌های بیرون منور شود و حظ وافر ببریم و اینگونه کم‌کم در “قال و مقال عالم هستی”، نیست شویم تا که به هستی برسیم و شکرگزار باشیم که بنده‌ی چنین پروردگاری هستیم که در عظمت و عشق‌ورزی بی‌همتاست و کائنات جز آیینه ی وجود او نیستند.
و بدین‌سان با حرکت از جزء به کل، به زیبایی دست خواهیم یافت که ما را لبالب از عشق می سازد و چشمه‌های خلاقیت را در وجودمان به جوشش وامی‌دارد که قطع به یقین “درک درست زیبایی، زیبایی مضاعف می‌آفریند.” و هنر اینگونه متبلور میگردد .
و جهان هر کسی را چیزی نمی‌سازد جز درونیات و تفکرات او.
پس بیاییم با شناخت هرچه بیشتر و بهتر خود، به سوی پروردگار مهربانی‌ها قدم برداشته و با درک عمیق تر از وی، در استحاله ای تابناک، زیباتر شویم که هر کدام از ما به پروانگی خودمان مبعوثیم.
امید، شور زندگانی و نه زنده مانی
نگاه کن ..
بر سنگ فرش سخت ، که صحنه ی جوشش جوانه است .
و در شکسته، کالبد سنگ سیاه
نه سیلیِ سردِ زمستان
نه سنگ نه سرما نه کلوخ
ره نتواند بست
بر رویش سبز گیاه..
اری، از روییدن گل، بر دل سنگی ، سنگ…
در می یابیم که تا هست، زیستن باید کرد.
پویایی را پایانی نیست…
سلاح گل لطافت بود و صبر ، و سلاح سنگ ، سختی وسنگ بودنش.
پس میجنگیم در این کارزار زندگی ، به امید پیروزی
عشق
رویش و روییدنست ، زندگی را زنده دل کردن است
مهرباشد ، سنگ میشکافد از گل لبخند یار
سمانه عجمی قلعه درویش
ریشه ازسنگ قویتره موفقیت زمان میبره
پس ایمانتو نباز وامیدوارباش.
شگفت انگیزه که هر کدوم از ما گوشه ای ناچیز از زیبایی خداوند رو درک یا حس میکنیم این طور به وجد می آییم. و هر کدوم به زبان خودمون اون رو تسیح میگیم. زیاده گویی نمیکنم بسنده میکنم به جملاتی کوتا ولی پر معنا و گویای همه چیز:
یسبح لله ما فی السماوات و ما فی الارض
قل حسبی الله
و من یتوکل علی الله فهو حسبه
قرآن کتابی است که با نام “خدا” شروع میشود و با نام ” مردم” پایان می یابد.(بسم الله الرحمن الرحیم….من الجنه و الناس)
قرآن کتابی است که نخستین پیامش خواندن است و افتخار خدایش به تعلیم؛ تعلیم انسان با قلم: علم الانسان بالقلم
کتابی است که به قلم قسم میخورد و به مرکب و نوشته: ن والقلم و ما یسطرون.
از ره غفلت به خدایی رسی
ور به خود آیی به خدایی رسی
چون از گشتی همه چیز از تو گشت
چون از او گشتی همه چیز از تو گشت
و در نهایت اینکه بسیارند از این گونه تعلیم ها و تسبیح ها در ادبیات غنی و بزرگ ما و در زندگی روزمره ی ما و افرادی که میبینیم و همه و همه برای اینند که به یکدیگر یاد بدهیم راه درست را و تقسیم کنی شور شعف پیدا کردن گوشه ای از آن را.
که یکی هست و نیست جز او
وحده لا اله الا هو
“سرم رو پایین انداختم و زدم بیرون. چشمم به موزاییک دم در افتاد و اون موجود سبزی که موزاییک رو ترک انداخته بود و رشد کرده بود.پوزخندی بهش زدم و در حیاط رو محکم کوبیدم. یه سیگار از جیبم درآوردم. چقدر اون گل من بود…من چند وقت پیش…وقتی که فکر میکردم اگه قوی باشم اگه تلاش کنم هیچ سنگی مانع راهم نمیشه و واقعا هم نشد…من اومدم بالا، عین همین گل…ولی وقتی که گل داده بودم رشد کرده بودم دورمو نگاه کردم دیدم چقد دور و برم همه چی سنگیه، چقد سنگینه و چقد تنهام…شاید اگه همون موقه به جای اینکه انقد زور بزنم که همینجا شرایطمو تغییر بدم و شاید اگه به جای اینکه به به و چه چه بقیه برام مهم باشه که با دست نشونم بدن و مثالم بزنن برا بقیه که با چه شرایط سختی بالا اومد و کی شد و فلان، سرمو انداخته بودم پایین و معمولی بودن و انتخاب میکردم و یکی و پیدا میکردم که شریک هم و غمم باشه الان اینجا نبودم انقدر تنها…عجیبه واقعا عجیبه که با اینکه الان اینها رو میدونم و دارم رنج میکشم بازم همون انتخابی رو میکردم که قبلا کردم.
امید،رویش،شکوفایی.… وقتی امید در دل هر موجود زنده ای زنده باشد،حتی سخت ترین و سنگ ترین مشکلات هم نمی تواند مانع رشد و شکوفایی شود.
استاد این فایل خیلی عالی بود
نگاه عمیق و یادآور احساس اصیل انسان نسبت به حقیقت و زیبایی های فراموش شده پیرامون مون.
ممنون از شما و گروه خوبتون
این عشوه‌ی سبز طبیعت که در سنگلاخی از فراورده های عصر سیمان و اصطکاک ، رخ نموده است رویش پرطراوت یک عشق پنهان به “زندگی” است که از تکاپوی روحی زنده در عمق هستی خبر می دهد.
باید این روح عاشق را ستود که در جهان ٬ همچون پرنده ای رها چه مستانه می رقصد و بذر زندگی بر سراسر هستی می پاشد.
صحبت های استاد علی خلیلی فر ارجمند مث نفس می مونه برای آدمی ک خودشو محکوم ب حبس کرده بین چاردیواری – نتونستن و نشدن-.
آدمی ک خودشو بشناسه خداشو هم میتونه بشناسه و دیگه هیچی براش سخت و محال نیس.
تشکر از همنوع دوستی این اساتید گرامی و تشکر از همه عزیزانی ک نشر میدن این افکار نجات بخش رو.
برای دیده شدن متفاوت باش و برای متفاوت بودن از سختیها عبور کن.
میشنیدم من سخنهایی زِ او کز خدایت در هنر اِمداد جو
او که استادَش بخوانم در هنر حرفهایش میشَود انگیزه ی من در اثر
نامَش استاد خلیلی فر بود آری، انگار علی از بَر بود
آنچه میبینم زِ هر نقشِ خدا تا نباشم لحظه ای از مَدح و از شُکرش جُدا
او که میگُفت هنرها در توست میشَود مَجدِ خدا در خود جُست
گر به مخلوقاتِ این خالق تو اینک بنگری بَر هنر، نظم و شکوهش پِی بَری
پس اگر خواهی تو بَرجِسته شَوی با اثرهایت به دلها تو رَوی
شُکر گو اول خدا با دیدِ باز از گلِ سرخی بگویم با تو راز
در نهایت این تویی اِی اشرفِ مخلوقات تا بیابی زانچه دیدی وَز همه مَحلوجات
یک دریچه از برایِ الهام تا نباشد از برایَت ابهام
آنچه از دل بَر می آید زیباست از برایِ هر مخاطب دیباست
پس هنر را تو بِجو در این جهان وَز خدایِ خالقش در هر زمان
تا بیابی قدرت و شوکت بَسی و به عمقِ لذت و شادی رَسی
آن زمان عشقی می آید در اثر میرسی بَر مُنتهایِ هر هنر
میکُنی جایی تو در دلها باز بِشنو از دریا وزین سَرو و صنوبرها راز
تا دَهی آرامشی بَر دیگران با اثرهایت شَوی آرامِ جان
هیچوقت دست از تلاش برندارو هدفت هرچقدرم که بزرگه براش بجنگ
وامیدت رو از دست نده
به این فکر نکن که کجایی و‌شرایطتت چیه به این فکر کن که چقدر موفق شدی و زندگیت عوض شده
فرای چهارچوب های ساختگی
مهدیه سادات واحدی
سبزیِ چهره اش که از لایِ آجرک ها بیرون زد،
تو گویی همزادِ تو بود
وقتی مهرت بر دلم سبز شده بود
مهدیه سادات واحدی
سلامی به اندازه تمام انرژی های دنیا به انرژی بخش ترین گروه هنری بابان
از فایل تصویری و صوتی ارزشمندتون نهایت لذت رو بردم و چندین بار آن را گوش و مرور کردم.کلمات ارزشمندتان رایحه آرامش، قدرت، خدا، انرژی مثبت و خیلی چیزهای دیگر را دارد.
ولی جمله ای که همیشه در ذهنم حک شده این است که «ما از طبیعت هستیم» جمله ای ارزشمند که مرا به اندازه یک درخت سرسبز و تنومند یا یک پرستوی درحال پرواز، سبک و خوشحال کرد.
کمال تشکر را از زحمات بی وقفه شما دارم.
با سلام و خسته نباشید خدمت گروه همیشه آنلاین و پرکار بابان.
عقیده این بنده حقیر درمورد عکس هنرمندانه شما
«یاد گرفته ام هرگاه قلبم شکست لای ترک های شکسته اش گیاهی سرسبز و زیبا بکارم تا ترک هایش زیاد به چشم نیاید.حتم دارم تا چند سال آینده قلبم به جنگلی سرسبز تبدیل خواهد شد.»
باتشکر
سهیلا عباس پور
از لابه لای روزنه های امید میتوان دوباره سبز شد ریشه دار شد و زندگی کرد
استاد خلیلی فر کاملا بجا میفرمایند که جهان با همه ی زیبایی هاش یک اثر هنری بزرگ از پروردگار هستش، و این هنر رو میتونیم تو جزئیات دقیق و زیبای خلقت با همه ی حواسمون دریافت کنیم*
و انسان قطعا برای دست زدن به آفرینش هنری ، نیازمند الهام از دنیای درون خودش و همچنین جهان پیرامون هستش.
سبزینه ی گیاهی عجیب … در سطح سیمانی و از میان حالت سنگ، تصنیف زندگی را می سراید
سخنرانی بسیار زیبایی بود
و کلی انرژی خوب و مثبت داشت
و از همه قشنگتر تفکر در خلقت هنری انسان و هنرمند بودن بی نظیر خالق ناخودآگاه زبان را برای ستایش و شکر خداوند متعال وامی‌دارد..
خیلی ممنون از استاد خلیلی فر عزیز
حتی اگر همه مشکلات سدِ راهِ ما شده باشند باز هم راهی برای بیرون آمدن از بارِ سنگین این مسائل پیدا میشود، فقط باید صبور بود و تحمل کرد تا مثل یک بذر از دلِ خاکِ سخت بیرون بیایی. القصه انسان در دلِ سختی است که جوانه میزند و رشد میکند.
چه می بینید؟چشم های من که سویی ندارند اما این تصویر را بار ها و بار ها مردمکهایم لمسش کرده اند . ذهنی پریشان حال ،ذهنی که از هر انشعابش عبور کنی از هزار چهار راه سردرگم سر در می آوری، هر کدامشان هم دعاوی خوشی ها ،لذت ها و آرامش را نوید می دهند اما از حال و روز زردش پیداست که دروغ میگویند.
این ذهن تسلیم جولانگاه بغض و گریه ها شده است.
این ذهن را بامدادی دهشتناک قبضه کرده است.
از کوچه ای صدای تازیانه های زبان مردم به گوش میرسد،کوچه ای بالا تر صدای کاغذ مچاله های برباد رفته از جیب ها به رقص در می آیند.
و کوچه های دیگر…
آنقدر این ذهن آشفته است که تبسم را از یاد برده و شکافی عمیق بر پیشانی نهاده است.
اما صبر کنید سوی چشم هایم با دیدن سروی تنومند شعله میگیرد.چشمهایم با آن سرو آشنایی دیرینه دارد ،در بحبوحه ی تمام سوال های ناتمام درختی روییده است از جنس عشق و امید، گسترش سایه های این عشق سبز به نور امید بسته است تا این ذهن رنگ پریده رنگ را به بوستان تبدیل کند.
تا زمانی که ریشه های این عشق نخشکیده می شود جان دوباره ای داد به چهار راه های زندگی، آری خشت خشت آن را ببین که اتحاد دارندو کوهی استوار در بین کویری خشک آفریده اند. به نام عشق به امید و امید به عشق
حس میکردم استاد داره فی البداهه نظرش رو میگه و خودمونی حرف میزنه، خیلی برام دلنشین بود… آنیه آنی بود احساسات و به قلبم نشست…
حرفهایی از جنس حال خودم شنیدمیادمه پائولو کوئیلو تو کتاب کیمیاگر میگفت “قلب، هرگز خاموشی نداره”…
میشه قلب ها رو لمس کرد…
زیبایی ها همین لحظه هان، همین برگ گلها، همین بارونها، همین نفس کشیدنها حتی :blush: زیبایی همین ویس پر از احساس و بی ریای شماست که مستقیما از دل برمیاد و به دل مینشینه…
موسیقی زمینه زیبا… کلام زیبا و دلنشین، همراه با موسیقیه بارون، روحمو جلا داد
سپاس از شما
وقتتون به خیر. یاد خونه ی مادربزرگم افتادم… گوشه ی حیاط یه درخت انار داشت، ریشه هاش کل حیاطو طی کرده بود و از وسطای حیاط جوونه زده بود… مادربزرگ، سنش زیاد بود اما روح حیاتو تو زندگیامون جاری میکرد…
یاد حیات افتادم یاد حیاط یاد امید یاد مادربزرگ یاد باورها…
امید یعنی از دل سنگ سخت روییدن
امید یعنی سبز شدن در هر زمان حتی فصل خزان دیگران
امید یعنی بودن،زیستن،و…
خوش آمدی ای سبزترین در دل سیاهی هاو زردی ها
کاملا درست موافقم استاد بزرگ همه هنرمندا خداونده خدایی که به این زیبایی و ظرافت جهان رو خلق کرده و ما با استفاده از این همه زیبایی هست که میتونیم یک اثر هنری خلق کنیم
امید به زندگی و پیشرفت با وجود موانع سخت
احساس میکنم
در بدترین دقایقِ این شامِ مرگ‌زای
چندین هزار چشمه‌ی خورشید
در دلم
می‌جوشد از یقین؛
احساس میکنم
در هر کنار و گوشه‌ی این شوره‌زارِ یأس
چندین هزار جنگلِ شاداب
ناگهان
میروید از زمین.
دانه اگر به روشنایی خورشید ایمان نداشت زیر خاک مدفون می ماند…
اول اینکه باید تشکر کنم از استاد بابت سخنرانی آرامش بخششون که با گوش دادن اون هم به آرامش رسیدیم وهم چیزای جدیدی رو فهمیدیم
و اینکه یقیقنا خدا زیباست و هرچه زیباییست از وجود اوست
اون قسمتی که استاد عرض کردند باید راز گل سرخ رو بفهمیم یاد دفتر شعری افتادم که شعرهای زیادی رو در اون نوشته بودم و حفظ کرده بودم و از همون راه شاعر شدم که روش نوشته شده بود کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ!
ولی حالا که دارم فکر میکنم با توجه به سخنهای استاد شناسایی راز گل سرخ دقیقا کار خود ماست.
با اینکه دفتر قدیمی شده ولی بازم نگهش داشتم تا همیشه راز گل سرخ یادم باشه.
بازم ممنون امیدوارم راز گل سرختون دو کشف کنید:relieved:
بین سنگ های ترک خورده شکافی ایجاد شده بود دانه ی گیاه که سالها پیش درهنگام ساختن این مکان از دست پسر بچه ها افتاده بود هنوز زیر سنگ ها مانده بود
دلش میخواست از دل این تاریکی بیرون بیاید تا روزها به خورشید نگاه کند و شبها ستارگان آسمان را بشمارد آخر تعریف خورشید و ماه و ستارگان را از ریشه های گل شنیده بود همان گلی که از روزنه بیرون زده بود ولی خود گل مادام از گرمی نور خورشید ناله میکرد و از سردی باد گله داشت تا اینکه دیگر نتوانست دوام بیاورد خشک شد و از بین رفت بعد از مدتی دانه کمی جابه جا شد انگاردیگر چیزی جلوی پیشرفت و جوانه زدنش را نگرفته بود تا اینکه جوانه داد و وارد دنیایی دیگر شد دنیایی پر از زیبایی پر از نشاط و زندگی گیاه زیر لب خدا را شکر میکرد و از گرمای نور خورشید برای رشد کردن و گرم شدن استفاده میکرد و وقتی بادی می وزید دعا میکرد که باران ببارد تا سیراب شود
این برداشت از داستان ماجرای انسانهای شکرگذار و کسانی که لیاقت داشته های خود را ندارند است و اینکه هر کسی هر چیزی را بخواهدبه آن میرسد
شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند
همیشه راهی هست برای زنده موندن امیدتو از دست ندهکلام و گویش استاد بسیار ارامش بخش و تاثیر گذار در شناخت خود
این که حس میکردم استاد داره فی البداهه نظرش رو میگه و خودمونی حرف میزنه، خیلی برام دلنشین بود
انگار آدم حس میکنه که میخواد و میتونه کارای شگفت آوری انجام بده،چون حودم معلول جسمی-حزکتیم این گفتار رو بیشتر حس کردم
زیبایی همین ویس پر از احساس و بی ریای شماست که مستقیما از دل برمیاد و به دل مینشینه
برای سبز شدن و زندگی بهتر از کوچکترین روزنه ها باید استفاده کرد
همیشه باید به آینده امیدوار بود
در سخت ترین شرایط هم میتوان به موفقیت رسید
تقابل لطافت و زمختی، تقابل دو چیز متضاد در بطن یکدیگر. گیاهی ک با تمام نحیف بودنش در مقابل سنگ سخت و سفت مقاومت کرده و به همه میفهماند که اراده میتواند حتی از میان سنگ و مشکلات و هر چیزی که در مقابلت قد الم کرده، تو را پیروز کند. او به همه میفهماند که قوی بودن به جثه و زور و بازو نیست. اگر میخواهی قوی باشی باید خودت به قوی بودن خودت ایمان داشته باشی و خودت را کوچک نشماری. تو باید دل و فکر بزرگ و نیرومندی داشته باشی ن اندام و شکل و شمایل درشت و تنومند.تو باید دل و ماهیت باطنیت را قُرص کنی نه ماهیت ظاهریت را. تسلیم شدن چاره کار نیست. به بزرگی مشکلی که در مقابلت ایستاده ، خودت و فکرت را آزرده مکن، اراده و ایمان داشته باش و روحیه ای جنگجو؛ چرا که تو نیرویی داری فراتر از آنچه که فکرش را میکنی و آن نیروست که با جنگیدن تو طعم پیروزی را به تو هدیه میدهد.
با هر لطافت و ظرافتی ک داری در مقابل سنگ، صخره باش و در مقابل صخره، کوهی سنگی.
بگذار همه بفهمند که هیچ چیزی باعث توقف تو نمیشود و تو شکوفا شدنت را با تمام قدرت ادامه میدهی.
بگذار بفهمند که تو اگر بخواهی، میشود.
آنقدر محکم باش که در وجود نیروهای مخالف رشدت، رعشه بیاندازی و آنها را از اینکه مانع تو شدند پشیمان کنی.
در یک کلام محکم باش و محکم باش و محکم تر.
باتمام سختیهای دنیا این خودت هستی که میتونی از سرسخت ترین سنگها هم ک شده خودتو بکشی بیرون ورشد کنی
پس هیچوقت امیدتو ازدست نده, تمام تلاشتو بکن, این دنیا نیاز به اراده خودت داره بلندشو وادامه بده
برداشتی که از عکسِ فوق میتوان داشت ؛
این یک گیاهِ سبزِ بی‌پناه است (نمادِ زندگیِ ساده ، بی‌ریا و باصفای سنتی) که بینِ این موزاییک‌های سخت و سنگی (نمادِ عصرِ سنگ و آهن و مدرنیسم) چنین بی‌قواره رشد کرده و سبز شده است .
و این حریمِ سخت و سنگی آن‌چنان گیاه را در برگرفته است که میتوان مطمئن بود تا چند صباحِ دیگر گیاه که مجالِ رشد نمی‌بیند پژمرده و پژمرده‌تر گردد تا روزی از بین برود…
(سبکِ زندگیِ زیبا و پرمعنای سنتی مجالِ رشد در دنیای مدرنِ امروزی را پیدا نمی‌کند !)
اما…
بی‌خیالِ فلسفه‌بافی و دیدگاه‌های منطقی…
آن گیاه نشانه‌ی امیدِ من است !!!
و آدمی به امید است که زنده‌ست ؛
لاجرم سبز شدی در دلِ بی‌مهریِ سنگ ؛
تا بگویی که امید ، در دلِ تنگِ منم (من هم) میروید !
مصطفی اسلامی هستم متخلص به دوازده
اینقدر استاد علی خلیلی وجودشون پراز انرژی های مثبت هست واینقدر افکار شکل خوبی داره که به زیبایی خلقت خدارا میبینن وبیان میکنن.
این یعنی انرژی، این یعنی امید، این یعنی خود موفقیت
ممنونم که به ما این همه انرژی های خوب میدید وتشویقمون میکنید
جوانه زدن امیداز سنگلاخ های نا امیدیمیشود گاهی میان سنگ ها
گل شوی،عاشق شوی وماندگار
با رویش ناگزیر جوانه ها چه میکنید…
ناامید نشو،رشدخواهی کرد اگر باور داشته باشی
امید رویای محقق
اینکه من یه رسالت بزرگ وجودی دارم که باید کشفش کنم
اینکه خداوند لوح قلب منو با طیف سفید که شامل همه رنگهای زیبای جهانه، آفریده و بهترین راه سپاسگزاری از او نگاه پرمهر به درون و برون خودمه
اینکه من هنری نهفته در بطن دارم و خدای هنر و زیبایی منو به سوی شکوفایی اون و انتشارش بین همنوعام هدایت می کنه چرا که خوش منبع لایزال هنر و زیباییه
اینکه من مدیون زیبایی های دنیام و باید بهش چیزی اضافه کنم
ممنونم برای یادآوری مجدد اینهمه لطف الهی.
ارادت
دل موزاییک ترک برداشت
زیر پایم علف سبز شد
قامت بسته ام به آمدنت
نیت آمدن نداری؟
حی علی خیرالعمل…
روزگارتون خوب
هر چقدر هم شرایط اطرافت سخت و غیر قابل تغییر باشه، تو حق نداری منفعل بمونی و بگی: هر چه پیش آید، خوش آید!
راستش این طوری تا آخرش از زندگیت که دور میشی به هیچ جا هم نمیرسی
معمولا یه راه هایی هست که به عقل هیشکی نمیرسه ولی این به این معنا نیست که اون راه وجود نداره!
تو باید اون آدم باهوشی باشی که اون راه مخفی رو پیدا میکنه
امید و زندگی حتی در شرایطی که از چهار طرف تحت فشار باشی و این که خداوند همیشه و در هر حالی راه رشد و موفقیت رو برامون مهیا میکنه این ما هستیم که باید اقدام و عمل کنیم…
خدا بخواد هر جا و هر زمانی حیات شکل میگیره…حتی از سخت ترین سنگ ها…
اوه این فایل رو دیدم .. بی نظیییییر بوووود…
می توان اینگونه توصیفش کرد که در میان تاریکی و سیاهی،در حجمه ی انبوه دردها و دروغ ها، و در شبستان های سرد و یخ زده ی بی رحم ؛ روزنه ی امیدی،چراغی،نوری و کورسویی ؛ او را به دنبال خود میکشاند.او میداند که اگر خود را به خواب زده و بی حرکت و ملول در تنهایی غم انگیزش اسیر کند ؛هیچ اتفاق قشنگی برایش نخواهد افتاد! هیچ رویایی تحقق نخواهد یافت و هیچ قلبی عاشق و شیدای او نخواهد شد!
پس، با وجود تمام موانعی که در مسیر خود می بیند ؛ با همه نیرویی که در توان دارد ،به پیش می تازد و تن خسته و رنجور را به دستان پر مهر آن نور زیبا می سپارد.
اینک، زحمت های بی وقفه اش، به بار نشسته است و پاداش آن همه تلاش و امید و صبوری ؛ شکفتن شده ست و رویش !
او، که به اقتضای زمان می نگریست؛ اکنون به مکانی دست نیافتنی سفر کرده و زندگی شگفت انگیزش را در پرتوِ یزدان پاک به نظاره نشسته است!
میلاد سِحر انگیزت مبارک ای دانه ی آگاهی و شعور!
جمله درباره عکس
هرگز نگو هرگز
سخت مانند کوه است
زندگی؛
تنها امید
روزنی سبز می گشاید رو به روشنی؛
آتنا رحیمی
بسیار زیبا و امید بخش
برداشتم از عکس
غم و اندوه دلمانچین چروک صورتمان
دنیای خاکستری و بی روحمان
خانه ی دود گرفته ی مان
با یک اتفاق
سبز و پر نشاط میشود!
در دلت زندگی جوانه زده
آری ؛ تو خبر پدر شدنم را به من میدهی
من سراسر عشق میشوم
و به آسمان مینگرم
خدا اولین کسی است که به تو تبریک میگوید
از امروز
بهشت زیر پاهای مادرانه ی توست .
سخنان استاد شکل خالصی از عشق, دانش و حس های خوب و همچنین وابستگی همه مخلوقات هستی به خداست .جهت گیری ثمربخش با حالتی ایده آل از رشد انسان است .
با شنیدن این سخنان زیبا
امشب پیش از خواب , به بهترین اتفاق های زندگیم می اندیشم و بابتشان شکرگزاری میکنم .
در یک نگاه دورنمای کوچک و گذرنده ای از رویدادی اجمالی مرا به تامل بازداشت. به صراحت بگویم لطافت , قدرت و حسی سنگین وزن به شکلی عمیق و موثر را در وجودم جاری کرد .
در نگارش زندگی به قلب خطرناکترین و پر انگیزه ترین دورانها در میابیم که زندگی واقعیتیست ساخته شده در جستجوی خوشبختی .
در اصل عشق به زندگی برایش این امکان را فراهم آورده که از قید و بند رها شود .هراسی ندارد , زیرا باورهای بنیادینش او را به مخاطره نمی اندازد . تصمیم دارد بیرون از خانه اصلی اش زندگی را سپری کند , شاید در لاک خودش راحت تر است – آنجایی که بی دغدغه مسیر را برعکس شنا می کند .
برای او مرگ صرفأ توهماتی هستند کنترل شده .
متنی در رابطه با فایل تصویری استاد تقدیم حضورتان میکنم:
جاودان خواهی؟ جاودان خواهی تو مخلوقات خود؟
آن هنر، این روح و نقش؟
این گل و آن خط و مشق؟
راز گُل
آن گُل سرخی که بینی در جهان
کشف کن این راز را
جستجو کن رمز را
خود، خدایی از برای خلق خود
خلق هم ره سوی خالق میبرد
بین خودت هم خلق او
کن نگاهی نفس را
تا ز خود از خالقت یابی نشان
عشق را آغاز کن
تا فلک پرواز کن
خود شناس و خود شناس
تا خدا هم رخ نماید در خودت
یک قدم از بهر آن پروردگار
تا گشاید صد قدم از بهر یار
سنگ هم گر در مسیرت اوفتاد
سخت تر باید قدمها را نهاد
خار هم بشکافد آن سنگ تهی
قلب خارا بشکند او، وانگهی
نوبت گُل میرسد هنگام جنگ
تا گشاید باز دارد قلب سنگ
بشنو اینک این سخن را جان من
پیشکش کن بهر خوبان، نسترن
نمیدونم این فایل برای چند نفر دیدن
اما مطمئن هستم درست زمانی که بهش نیاز داشتم پیام خداوند به من رسید.
یک هنرمند زمانی به هنر والا میرسه که اول به سرشت پاک انسانی که ودیعه خداست را در وجو د خودش پیدا کنه.
خوش به حال استادگران قدر که نه تنها به این سرشت دست یافته بلکه میتونه خالصانه راه و رسم دستیابی بهش را آموزش بده
نمیدونم چرا ولی احساس ام بهم میگه من این طرحم رو باید برای شما ارسال کنم.
هر قدر که پوسته جهل سخت تر از سنگ باشد، اما تو اگر به خدا ایمان داری تلاش کن، روزی این پوسته شکسته خواهد شد و تو به نور خواهی رسید. آنگاه است که رشد تو، دیگران را شگفت زده خوهد کرد.
زندگی در جریان امید داشته باشید
اگر خودت بخوای میتونی توی بدترین جای ممکن هم ب اونی چیزی ک میخوای برسی و رشد کنی
حتی اگر همه ی ادمای اطرافت از سنگ باشن و سد راهتو بگیرن
میدونی گاهی وقتا جنس ادما میتونه سخت و سفت و سنگی باشه ولی برای کسی که میخواد ب اون نقطه ای ک بخواد برسه از سنگم سخت تره در حالی ک لطیف تر از خودشم نیست
..گاهی وقتا ب نرمی سختی ولی با سختی ب نرمی میرسی…
تا سخت تلاش نکنی نمیتونه توی چشم حتی بیای..
“برداشت من از این عکس”
نظر من در مورد گفته های استاد خلیلی
من خداوندی را در کوهی میبینم که مارا به چالش میکشد ، دریایی که موج میزند اما عقب میکشد و ابرهایی که روشنایی را بر ما میبارانند . خداوند تجلی این زیبایی هاست این همه عشق آخر در یک گل بابونه؟! قاصدک چه میخواهد که با کلامی به سمت او میدود! پرنده به رنگهایش می نازد چون خداوندی دارد که ناامیدها ندارن .
من خدا را در رنگین کمانی میبینم که کودک درونم همیشه برایش ذوق میکند .من خدا را در نزدیکی میبینم در دورهایی که خیلی نزدیک است در من ….
تو باغچه کوچک تنهاییم نشسته بودم
و به روزنه های امید فکر میکردم .
به اون نورهای نازک روشن که از لابه لای نا امیدی های سخت و محکم آروم آروم به روی گلهای دورو بَرم می تابید .
کم کم پر نورتر و بیشتر شد ، داخل شکاف های ریز گریه هایم رسوخ کرد و مرا به سمت و سوی اندیشه های روشن میبرد
تا شاید بفهمم جایی برای پررنگ شدن هست …
آری
در این سختی های سخت ، سبز اندیشیدن آسان نیست اما شدنی است .
نورانی بودن آسان نیست اما روزنه بودن کافی است .
تصور من آن گیاه سبزی است که نور را می شناسد و خاک را .
تصور من نورهای روشنی است که بر زندگی می تابد .
تا رشد کند آنچه در وجود دنیاست .
حتی در سخت ترین سخت ها …
اگه از ۴ زاویه دارن بهت فشار میارن و میگن نمیشه …. دستتو بزن به زانو و بگو یا علی… بلند شو و سبز شو و ادامه بده… بگو میشه
مینا توکلی
رویش امید در تَرَکهای ناامیدی
زمین مهد آرامش است
من همبشه از هنری که خدا به من داده سپاسگذاری میکنم به خودم افتخار میکنم چون من یک اثر هنری یا یک معجزه یا یک خلاقیت از طرف خدا هستم
، از نظر من هر کسی لایق داشتن هنر نیست ، اون کسی که لیاقت داره خدا هنر رو بهش میده ،
اینکه با اثر هنری بتونیم احساسات و قلب دیگران رو بدست بیارم شامل کسانی میشه که از هنر اطلاعات و احساسات داشته باشند ،
نقاشی ،تصویرسازی یا هر هنری همیشه فقط برای بدست آوردن قلب و احساسات نبست ، برای آرامش درونی خودم هم است ، برای زیبا کردن زندگیم ، برای شادی
واقعا زیبا و تاثیر گذار بود ، ممنون
هیچ وقت امیدم رو از دست نمیدم ، همیشه یه راهی برای رشد کردن وجود داره حتی از دل سنگنگار کردونی
کارشناس تصویرگری
در مسیر همراهی با صحبتهای استاد بارها لبخند به لبم اومد،لبخندی که از اعماق قلب میومد و تا چشمانم هم نفوذ کرده بود…
فوق العاده و زیبا بود…
متشکرم…
در سختیها میتوان زیبایی آفرید…
صحبت های استاد ارجمند رو گوش کردم و ایشان در نهایت سادگی و زیبایی،به ذات زیبا شناسانه ی پروردگار اشاره کردند و بنده هم کاملا معتقدم که هر کدام از ما انسان ها بخشی از هنر خداوند متعال هستیم و هر گاه بتونیم به این باور برسیم ،دقیقا اون لحظه به ذات مقدس خودمان که برگرفته از نور و ذات الهی است پی خواهیم برد و آن زمان لحظه ای است که ما میتوانیم هنر بالقوه مانده درونمان را کشف کنیم و با بالفعل نمودن آن و نگریستن به آن آرامش را با تمام وجود درک نماییم.آرزویم درک این آرامش برای تک تکِ شما عزیزان است.
به این گیاه کوچک نگاه کن.اندکی عمیق تر بنگر و باور کن روح عمیق این زندگی را که در تمام هستی و کائنات جریان دارد.باور کن که در میان تمام سختی ها ی این روزگار با اندکی نرمی و انعطاف همچون این گیاه میتوانی خودت را رشد دهی و درست مثل برگهای نرم و لطیف آن، از بین سخت ترین ها به سوی هدفت گام برداری و آنگاه در اوج قله های موفقیت درخشش خواهی یافت و احساسِ طراوت و آزادی و حس تازگی و موفقیت را در خواهی یافت.
منشا هستی که چنین توانایی رشد و عروجی را برای این گیاه قرار داده است مگر میتوانی بگویی که تو را بی هدف آفریده.او همه چیز را برایت مهیا کرده و توانایی تعقل و تصمیم گیری برایت قرار داده و همه چیز بعد آن به خودت بستگی دارد.
این تویی که باید افکارت را با اهدافت هم مسیر نمایی تا بتوانی به نرمی و آرام قدم هایت را یکی پس از دیگری برداری و راه موفقیت را جاده اصلی گام هایت انتخاب کنی.
انتخاب کنی که تو هم میتوانی همچون این گیاه رشد کنی و به خود بگویی که هیچ غیر ممکن و میّسر نشدنی وجود ندارد و این افکارِ من است که غیر ممکن را به وجود میاورد و مانعِ رشدم میگردد.
بذر این گیاه ابتدا در یک محیط سرد و تاریک با سقفی سخت و محکم قرار داشته و نمیدانسته که پایان راهش در این دنیا چگونه خواهد بود ولی قطعا نا امید نشده و دست از زندگی بر نداشته و راه رشد را برای خود انتخاب نموده و این راه و هدف را در تمامِ ذره های بذر وجودش گسترانده،تا توانسته از بین این موزاییک های سخت خودش را بیرون آورده و زیبایی و شکوه خود را نمایان ساخته و این است هدفِ آفرینش.
آفریدگار تو را آفریده تا تو نیز از خود چیزی بیافرینی و مسیر تکامل را ادامه دهی.
بذری که ما آن را یکی از کوچکترین ذراتِ این جهان میدانیم به کمکِ منشا هستی و پروردگارِ کائنات، توانست این برگ های زیبا را بیافریند و شکوه و زیباییِ خود و قدرتِ پروردگارش را به تجلی در بیاورد و تو با نگاه کردن به این مثال ساده چگونه میتوانی بگویی که برایت این امکانِ آفرینش وجود ندارد!
تو نیز باید بیافرینی تا با این کار به قدرتِ پروردگارِ خود پی ببری.
باید بیافرینی تا آرامش را در تک تکِ سلول های بدنت احساس کنی.
هر کس به نوعِ خود و با افکار خود باید دست به آفرینش بزند و پس از خلقِ آفریده ی خود با نگاه کردن به آن، احساس آرامش را در وجودش در یابد.
حال یک نقاش،با خلق یک تابلوی زیبا احساس آرامش میکند،یک شاعر با سرودن شعر و خواندن آن در میانِ جمع احساس آرامش میکند،یک عکاس با گرفتن عکس هایی خاص احساس آرامش میکند،یک نویسنده با نوشتن کتابش احساس آرامش میکند و …
پس اگر میخواهی آرامش و موفقیت برایت مهیا باشد،هر روز با خودت اهدافت را زمزمه کن و محکم و استوار بگو که من میتوانم،تا تک تکِ ذرات و سلول های بدنت به باورِ این توانستن برسند و آنگاه روزی می رسد که خواهی دید موفقیت در مشتت است و تو در درخششی.
درخششی همچون این گیاه سبز که در بینِ انبوهِ موزاییک های سخت خود را می نمایاند و باور کن این حقِ تو است که بدرخشی.
در بهاران کی شود سَر سبز سنگ
خاک شو تا گل بِروید رنگ رنگ
چند روزی سنگ بوده ای دلخراش
امتحان کن یک زمانی خاک باش
برای رشدوبه تکامل رسیدن چیزی به اسم بن بست وجود نداره…
از روییدن گل بر دل سنگی
میشود فهمید که …
سنگ دل به رحم میآید اگر گل همدمش باشدصحبت های استاد عالی بود و بسیار لذت بخش
موزاییک ها در کنار هم قرار گرفته اند تا چیزی را بپوشانند. سعی شده تا موزایک ها بدون فاصله و درز در کنار هم گذاشته شوند. تا آن چیز به طور کامل پوشانده شود. ظاهر قالب زده شده و بی کالبد موزایک ها نشان از این میدهد که عضوی از مجموعه ای بزرگتر هستند.
در این میان گیاهی که منشا آن از جنس همان چیزی است که سعی بر پوشاندنش کرده اند ، جرئت رشد کرده است.
در اینجا تضاد بین آزادی جهان زنده در مقابل تنگنای قالب گذاری شده ی جهان مصنوعات هم مورد توجه است.
هر کجا برگی هست، شور من می شکند… مثل یک گلدان می دهم گوش به موسیقی روییدن………..
صحبت های انگیزشی شون عالی هست
اگر بخوای شکوفا بشی حتی تو بدترین و سخت ترین شرایط، حتی از زیر سنگ هم راهتو پیدا میکنی و میشکفی
فایل تصویری استاد علی خلیلی فر مثل فانوس میمونه هم راه و نشون شما میده هم با این فراخوان ها شما رو نشون این راه میده هم جرات رفتن سمت هنر هم هنرِ رفتن سمت هنر و یاد میدن
تویی تویی به خدا ،این دگر خیال تو نیست
خیال نیست به این روشنی و زیبایی
تویی که آمده ای تا کنار بستر من
برای اینکه نمیرم ز درد تنهایی
این شعر فریدون مشیری اومد به ذهنم
کم نظیر بود
یه حس مثبت خوب و یه نیروی کنش رو به جلو!
و چه واقعیتی از این شفاف تر که خدا جز هنر نیافریده و رسالت ما هم در زمین جز هنر نیست!
از استاد تشکر کنید بخاطر اینکه حسشونو به این خوبی با ما در میان گذاشتن و این واقعیت رو اینقدر هنرمندانه به ما یادآوری کردن
می روید از دل سنگ، سر میزند جوانه
گاهی ز قلب سردی یک شعر عاشقانه
من در تو جوانه میزنم
حتی سخت
حتی مشکل
من شکوفا میشوم
زیبا
با صبر میشکنم
پیروز میشوم
من میتوانم
من میدانم
در وجودم خدایی ست که
نور است و مرا میخواند…
به امید
به خواســتن
به بُــودن
و به شـُـدن
من به اصل خویش باز میگردم و زنده میشوم
و زنده میکنم و زندگی میبخشم
من از اصل خویش اگر دور شوم
، می میرم!
مینا فوقانی
چییی دیگه می تونم بگم عااااااالییییی بودعالی من که با ذره ذره وجودم درک کردم واین فایل تصویری روصدباردیگه هم گوش می دم چون می دونم هربارکه گوش بدم مطلب جدیدی یادمی گیرم من این روزاااایکم کم حوصله شده بودم واین سخنان ارزشمنداستادددخیلی روتاثیرگذاشت واقعاااامن به خودم می بالم که باهمچین گروه هنری که یک دانشگاه هنربزرگ روخلق کردین آشناشدم وخودمم هنرجوی این دانشگاه بزرگم
نشان دهنده ی یک هدف تعیین شده که براش خلق شدی واین هدف ویااستعدادیاعلاقه ویاهرچیزی که به زبان می یاریم مهم نیست مهم اینه که مااونواول کشف کنیم وعشقشوتودلمون حس کنیم بعددیگه هیچی مهم نیست هرچی موانع ومشکلات سرراهمون باشه مهم نیست می تونیم اون موانعوکناربزنیم وبه رشدوتعالی برسیممن که خودم اینطوری بودم وقتی عشق به هنروتودلم کشف کردم هزاررران مشکلم سرراهم بودولی باتمام وجوداوناروکنارزدم وعاشقانه ادامه دادم وادامه می دم وهمین ترک هایی که دوربراین گیاه مشاهده میشه تغییرایجادشده تغییری که می تونه باعث بشه دیدگاه خیلیا روتغییربده همه ی قوانینوزیزسوال ببره وقتی من این عکسومی بینم که یک گیاهی به این نازکی برای هدفش برای چیزی که براش خلق شده بایک سنگ سخت مواجه شده اما اراده ی این گیاه ازاین سنگه محکم تربوده این عکس به من می فهمونه که وقتی توزورربازونداشته بااشی اماااارادت روزی می تونه ازسختی هاعبورکنه وترکاش دنیااااروتغییربده مامی تونیم چون ارادشوداریم چون عشقشوداریم چون هنرشوداریم
گاه باید بی درنگ سبز شد در میان نظم کهنه سنت ها و قانون شکنی کرد.الهه باورصاد از اهوازمنتخب کتاب گرافیک سال بابان ۴ و چند دوره کتاب شعر بابان
قطعامتصل شدن به خود خدا بالاترین غیرممکن هاراممکن میکند وقتی کودک اُتیسمی نوازنده میشودو کودک ناشنوایی شاعر این یعنی باتمام وجود وعشق به جهان هستی وخالق این همه زیبایی متصل شده اند
مهم نیست چقدر زیرپایت خالی شده مهم نیست چقدر دلت لرزیده است مهم نیست چقدر تنهایی وچقدر ناممکن سرراهت است مهم نیست هیچ دریچه ی نوری نبینی به خدااعتمادکن وجای پایت را محکم کن وبه توانایی هات باورداشته باش قطعا میتوانی رشد کنی ،قهرمان زندگی خودت شو وهیچوقت منتطرنباش تا کسی پیدابشه وتورو رشد بده،خودت رو بالابکش ،سبزشو قطعا رشد خواهی کرد قطعا سبزخواهی شد……
۱خیلی خیلی خیلی زیبا و دلنشین و پر از احساس آرامش ، فقط میتونم بگم عالیه عالی
۱اگه خودت بخوای میشه تو هر شرایطی باشی و پیشرفت کنی و با احساس مثبت از چیزی نترسی همچنین احساس منفی رو دور بریزی و از قانون جذب نحایت استفاده رو بکنی و تمام تلاشت رو بکنی تا موفق بشی و از همه مهمتر اینکه به خدا توکل داشته باشی و بدونی که همیشه کمکت میکنه و هواتو داره . خلاصه که همه چیز به خودت بستگی داره که آیا میخوای با احساس خوب و تلاش به موفقیت برسی یا همش بشینی غر بزنی که چرا من توی این شرایتم
اگه تولدد دست خودت نبوده تحولت که دست خودته
و یه جمله خیلی خوب هم یه جا دیدم نوشته بود (هر کس بخواهد کاری را انجام دهد راهش را پیدا می کند و هر کس نخواهد کاری را انجام دهد بهانه اش را. )
۱- در ناامیدی بسی امید است………..پایان شب سیه سپید است
۲- طبیعت همواره بر قلمرو خود حاکم می ماند و خواهد ماند
۳- عشق همیشه راه خود را از گ میان موانع پیدا میکند
۴- هیچ مانعی نمیتواند جلوی طبیعت را بگیرد
برای دوباره متولد شدن قبل از مرگ باید یک بار مرد
از این عکس میشه دوبرداشت متفاوت از هم کرد…برداشتی مثبت و دیگری منفی…من میخوام با شما در مورد برداشت مثبت این عکس صحبت کنم تا کسایی که این متن رو میخونن حالشون خوب بشه و ازش در جهت زندگی استفاده کنن
چهار موزائیک سخت و محکم وجود دارن که هر کدوم دارای چند بخش هستن و گیاه سبزی که از دل اونها بیرون اومده…این عکس رو میشه با زندگی تک تک ما تطبیق داد
میتونم موزائیک هارو به سختی ها٬مشکلات و موانع زندگی تشبیه کنم که هر یک از مشکلات خودشون دارای چند جنبه و چند بخش هستن و اون گیاه سبز که از دل چهار موزائیک رشد کرده.. من رو یاد انسانها میندازه
موانع و مشکلات باعث از دست رفتن امیدش به زندگی نشدن و برعکس از اونها در جهت رشد خودش استفاده کرده…میبینیم که دو تا موزاییک های بالا ترک خوردند….پس گیاه با انگیزه و تلاش و رشد خودش بر سختی ها غلبه کرده
سختی جانش نبود تقدیر سنگ
سر در آرد سبزه ای از زیر سنگ
نویسم وصف او دل سوزی بس
سر نباشد سروی بی تدبیر سنگ
میشه از دل سنگ سبز شد به شرطی که (بخوایم)به خواسته هامون برسیم
گه همه به ایده و امیدت خندیدن، تو تلاشتو بکن
روزى که به نتیجه برسى تو به اونا میخندى
بله استاد از زاویه و دیدی زیبا به موضوع میپردازند و این باعث انگیزه برای مای مخاطب میشود
فقط این جمله تو ذهنم آمد
اگر خدا بخواهد غیرممکن ها ممکن میشوند
انسان باید در زندگی همچون این گیاه ،در برابر مشکلات ایستادگی کنه و روحیه اش رو نبازه و به تلاشش ادامه بده تا رویش شکل بگیره و طعم آزادی رو بچشه و از دل خاک بیرون بیاد و نفس بکشه،اینه معنی زندگی .استقامت مساویست با پیروزی
دل سنگ آب شد از سر سختی این گیاه
دانه های درونمان
“استعداد، هنر، احساس و عشق …”
را باید پرورش دهیم.
حتی در مسیر سخت هم،
آنها جوانه خواهند زد
محکوم به پیروزی خلاصه و بسیار پر عمق
هنرِ روح، بسانِ همان جوانه ی سبز درون است که از میان صفحه ی سخت و سنگی و زنگار گرفته ی دل و جان راه می جوید؛ با امید می درخشد و تاریکی ها را با نور و انرژی خود می شکافد.هنرِ روح نیروی کمال و رشد ما و لازمه ی زندگیست.
در بدترین شرایط هم میشه امیدوار بود و رشد کرد.
پس شدنی است روییدن از دل سختی ها و سنگ یعنی همه چیز شدنی است فقط صبر و تلاش میخواد این جمله الگوی زندگی منه دارم تلاش میکنم تا از دل سختی ها و سنگ جوونه بزنم و رشد کنم
من اشعارم در انتشارات پذیرفته شدن ، ممنونم از لطف و حماییتون
عشق و امید شکافد ، دل سنگ
با دل سنگ تو ای گل چه کنم؟
درودشکست وجود نداردتمام کارها راه چاره ای دارند. به جزء مرگ
باید تا آخرین نفس برای برنده شدن جنگید مثل سوراخ کردن زمین توسط آبحامد صادقی نژاد از مشهد مقدس
بسی کند و کاوید و کوشش نمود
کز آن سنگ خارا رهی برگشود
رشد و رسیدن به موفقیت از بین تمام سختی ها و زشتی های روزگار هست.درست مثل همین گیاه که داره از بین سنگ ها رشد میکنه و با وجود سختی و ناملایمات امیدشو از دست نداده!
مهم نیست شرایط چگونه باشه مهم اینه که حتی اگر روزنه ای هم وجود داره نهایت استفاده رو ازش بکنه و راه پیشرفت و رشد رو برای خودش فراهم کنه.
★اگر حس روییدن درتو باشد حتی در کویر هم رشد خواهی کرد ★
من خدایی دارم،که در این نزدیکی است
نه در آن بالاها،مهربان،خوب،قشنگ،چهره اش نورانیست،گاهگاهی سخنی می گوید،با دل کوچک من، ساده تر از سخن ساده من،او مرا می فهمد،او مرا می خواند،او مرا می خواهد
خدا زمین رو مدور آفرید تا به انسان بگه همون لحظه ای که فکر می کنی به آخر دنیا رسیده ای درست در نقطه آغاز هستی
راز گل سرخ از نظر من اینه ابتدا انسان باید با خودش صادق باشه خودشو درک کنه و بدونه چی میخاد از این دنیا و مخصوصا یک هنرمند که دیدگاهش متفاوت با بقیه آدمها … صادق بودن همون ارتباط درونی با خداست که هرکسی یجور خداشو میبینه و میپرسته
خلق کردن یک اثر هنری توسط هنرمند ابتدا ارتباط درونی هست که با خدای درونش برقرار میکنه
و تبدیل میشه به نقطه ..سطح …حجم ..رنگ ..بافت و…محتوا
بحثش خیلی وسیع …اما درکل راز گل سرخ ارزش گذاشتن ابتدا به خودمون و درست زندگی کردمون هست
امیدوارم مفید باشه …جدا از جایزه برام خیلی جالب نظر بدم ….. هرکی جایزه برد مبارکش …در کل این ارتباطها باعث میشه بزرگ و بزرگتر بشیم کامل بشیم
در عین ناامیدی
در یک جمله کوتاه
امیدوارم جایزه ببرم
بلوط‌ها یک شبه بزرگ نمی‌شوند آنها نیز در فرایند بزرگ شدن خود، برگ‌ها و شاخه‌ها و پوست‌های زیادی را از دست داده اند. الماس‌ها هم یک شبه شکل نمی‌گیرند. هر چیز ارزشمند، هر چیز زیبا و هر چیز عظیم در این جهان برای اینگونه شدن به زمان نیاز داشته است.
ضمن عرض سلام
بر شما ادمین عزیز
بساز برای ماندن نمان برای ساختن …
رنگ باخته میمیرد ؛ گر آشیانه‌اش با عشق و خیال بنا نشود …
دلبستگی ریز ریز جان گرفته ؛ زیر دامن باران گرفته مشخص میشود ؛
که* آب است ؟ که* آتش… ؟
*منظور” چه کسی ” میباشد ؛
شایان رازی
زندگی جریان داره! هرجا هستی جوانه بزن!
بسیار زیباودلنشین بود ،چقدر برایم لذت بخش بود که بدانم کسانی هستندکه مانند من تمام تاربودطبیعت رامی نگرند ودرمورد تمام مخلوقات دراین جهان هستی می اندیشند.وچه زیباست انسان بتواند در درون خود ودرجسم وجانش بزرگی خالق راببیندوبه این باور برسد که هم اوست خالق مطلق واوست بلندقدر وبزرگ مرتبه .
انسان به بذر کوچکی می ماند که اگر باخدا باشد وبه آسمان ودست کرم معبود چشم بدوزد از میان سنگ سخت سر بر خواهد آورد.این باور اوست که آیادر تاریکی بماند وازترس سختی خاموش بنشیندویا به خدا امیدببنددوازروزنه ای هرچند کوچک خود را رها کرده راهی نور شود وبارورگردد.
سخته اما ممکنه
امید همیشه راهى براى ادامه پیدا مى کند، حتى اگر روزنه اى!
از دل هسته و گوشته و پوسته ات موجودی به زیبایی رنگ سبز،حیاتی به پاکی فرشته ها و ارامش دهنده روح و جان میروید.
و دل هر سنگی هم روزی می تواند همچو او سبز شود
هم چنین از قلب هر سنگی روزی عشق عبور می کند
و روزی از قلب اتش گرفته و سنگ شده أب و حیات هم سلام می کنند
در روزهایی که همه دم از ناامیدی می زنند و آه و ناله می کنند از اوضاعشان،دسته ای هم هستند که با عشق و امید به آینده تمام نیرویشان را به کار می گیرند تا دیگران را خوشحال کنند و همین خودشان را نیز خوشحال تر می کند.
خوب است آدم آنقدر خوب و امیدوار باشد که با افتخار بگوید کاش همه شبیه من بودند تا دنیا جای بهتری برای زیستن می شد.
تشکر از این همه انرژی مثبت و امید…
طوفان آمد
آنهایی که باید،زنده ماندند
و آنهایی که نباید…
طوفان زده ای گفت:
خانه ی چوبی ام تکان نخورد
شب گذشته
خدا ستون هایش را نگه داشت
تا نریزد
بی خود نیست که می گویند
تاریکترین نقطه ی شب
جایی است که سپیده می زند
و خانه ی سنگی طوفان زده ای
جز آوار روی سرش
چیزی در پی نداشت
چون خدا در آن نبود…
با سلام من سارینا محمدی هستم برداشت و احساس من نسبت به این سخنان فوق العاده تاثیر گذار استاد این است:(خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد)رسول اکرم(ص ) از آنجا که ریشه و اساس هنرمند بودن توجه به عنصر زیبایی در آفرینش است،خالق جهان هنرمندی تمام عیار است چرا که در آفرینش هستی از زیبایی ای که بر گرفته از وجود تعالی خودش است،استفاده نموده است؛به طوری که گویا خمیر مایه تمام هستی تنها یک چیز است:هنر،هنر ، هنر. انسان هم یکی از جلوه های زیبایی معبود است اما تفاوتی اساسی با دیگر مخلوقات دارد. تفاوت در این است که خداوند در جسم انسان از روح خود دمید. بنابراین انسان نقطه ای از ذات شکوهمند پروردگار است هم چنین خداوند برای آفرینش انسان از عناصر زیبایی خاص تر و بیشتری نسبت به دیگر مخلوقات ،استفاده کرده است؛ تا جایی که خود را (احسن الخالقین) نامیده است. حالا کنار هم قرار گرفتن این دو ویژگی یعنی: ۱ نقطه ای از وجود خدا بودن۲جلوه ای از زیبایی خدا بودن باعث شده اند که انسان هم زیبا باشد و هم خالق زیبایی و تنها یک هنرمند می تواند خالق زیبایی باشد. پس هنر در فطرت آدمی نهادینه شده است؛به همین دلیل هنگامی که انسان از امور سطحی و روزمره فراتر می رود و با هدف شناخت و دستیابی به عشق خالق به جهان می نگرد،احساس می کند که می تواند بدون هرگونه آموزش و تمرین،به صورت الهام مهارت های هنری ای را که از عشق الهی سرچشمه می گیرند را کسب کند و آثار هنری زیبا و ماندگاری بیافریند تا بتواند به وسیله هنرش به خداوند نزدیک ونزدیک تر شود.
گروه هنری بابان مانند بارانی است که با بارش بر سرزمین هنر و هنرمندان و کشف و پروراندن استعدادهای هنرمندان ،این سرزمین را سرسبز و بهاری می کند.
با افتخار فایل های استاد می بینم و گوش میدم، فوق العاده عالی و دلنشین، و متشکر از شما و ایشون. حرفهاشون برای قلب هر هنرمندی ، آوایی زیبا و روح انگیز است. سپاسگزارم
میتوان در بدترین اوضاع و حال
ریشه کرد و سبز گشت و جان گرفت
میتوان با مشکلات و دردها
درسی از بی باکی و ایمان گرفت
سنگ باشد بسترت یا جوی و نهر
ریشه ات باید که جان گیرد ز عشق
ساقه هایت،برگ هایت ، سبز و ناب
قلب تو باید توان گیرد ز عشق
دل به او بسپار ، تا باور کنی
زندگی ، لبخند بر هر مانعیست
رد شو از هر سنگ پیش پای خود
این همان معنای ناب زندگیست
زهرا نیرو»
رشد در بدترین شرایط
بسیار این فایل سخنرانی استاد قابل تامل است
اینکه اوج خلقت خداوند رو وجود خودت بدونی و اینکه تا خود واقعی ت رو درک نکنی نمیتونی اون اتصالی ک باید داشته باشی رو برقرار کنی
اگر خودت رو بشناسی خدای خودت رو هم خواهی شناخت و اون لحظه هست ک چشمت رو به چیزهایی ک باید باز میشه
و دنیا برات حقیر میشه
چون اراده تو بر هر چیزی سیطره پیدا میکند
چون خداوند در قلبت حضور داره…
بسیار عالی بود. خدا قوت واقعا.دست مریزاد.منکه کلی انرژی خوب از این ویدیو گرفتم. دقیقا نظر من هم این هست که اثر یک هنرمند و یک نویسنده مثل فرزند اون شخص هست که زاده ی تمام حس و منطق و شعور و معرفت شخص هنرمند و نویسنده هست. در برابرش مسئولیم، چون در جامعه تاثیر گذارهست وباید اونو رشد بدیم و تربیت کنیم. خداوند صفات نیکش رو دورن مخلوقاتش قرار داده فقط باید حسش کرد و فهمیدش ، یکی از اون صفات خلق کردنه
بگذار سال ها بگذرد و بارها و بارها زمستان را در خود تکرار کند اما وقتش که شد از لابه لای دریچه ای ، منفذی ، نوری خواهی رویید ؛ فقط یک چیز را خوب به خاطر بسپار در تمام این زمستان ها حس روییدن را از یاد مبر ، مگذار فراموش کنی تو در خود جوانه ای برای سبز شدن و رشد کردن داری
خیلی خیلی زیبا سخنان استاد
من احساسم
این بود که خدا خیلی خیلی به ما نزدیکه میخاد به ما بفهمونه میخاد خدا رو ثابت کنه با مثال زدن از گل از برگ های گل و نعمت هایی که خدا به ما داده.میخاد ما رو بیشتر عاشق خدا کنه.
من که خیلی لذت بردم
ایشالله خدا جون همیشه کمکتون کنه که حس خوب می دید به ادم ها
این گل خود رو بودهه و کسی هم اینو نکاشته .و مشخصه که تو خونه قدیمی هم در اومده.وسط گل هم انگاری برگ های گل سرخ هست که این منظره رو زیبا کرده
قطعا رویش یک گیاه (هر گیاه معمول) از بین جسم سخت شهری (موزاییک) و ب یک رشد قابل توجه رسیدن آن ذهن را ب (رویشی پاک و سرسختانه در میان عصر و جامعه ای ک از هر طرف عرصه را برای رشد تنگ کرده اند) سوق می دهد، اما نکته ای ک پا بپای عنصر گیاه و سنگ جلب توجه میکند، دلهره ای عجیب است ک بر اثر نور و سایه ای پر کنتراست بر تصویر غلبه کرده است.
در رویا و بیداری ،امید رویش در دلم و دستهایم هست،در هر کجای این خاک بزرگ ،برای رویشی بی نظیر تلاش خواهم کرد .تا در چشمان بیدار معجزه ی زندگی ،با جوانه های کوچک من آشکار شود.
هرچند بار شکست میخوری ، ایمان به رویاهات رو از دست نده
واقعیت اینه مهم نیست شرایط الانت چیه ، اگه میتونى چیز بهترى رو براى خودت تصور کنى ، پس میتونى خلقش کنى
نه سرما نه طوفان نه سنگ نه آتش نمی تواند ره ببندد از آن کس که ایمان دارد.
سلام، من صوت آقای خلیلی رو گوش دادم چطور میتونم ایشونو فالو کنم بسیار زیبا بود و هنگامی که ایشون صحبت میکرد با بستن چشم به عمق معنای پله پله تا ملاقات خدا میرسیم
سوال داشتم درمورد این صحبت میخواستم بدونم راه شناخت خودمون چیه؟ چطور میتونیم یک شناخت کامل از خودمون داشته باشیم؟
از دل سنگ های سخت و سرد، باز هم راه رشد و زندگی وجود داره، هنوز امیدی هست، حرکت کن حتی در سختی متوقف نشو
سلام
برداشت من از عکس اینه که هر چقدر تلاش کنی و از پس سختی ها هم بربیای، اگر جای اشتباهی باشی یا برای مسائل اشتباه تلاش کنی بی فایده ست
در میان الوارهای شکسته ای که چون میله های زندانی بر طرفینش چنبره زده بودند بازوان نحیفش را بر هوا انداخت و رویش را به آسمان نشان داد
انسان میتواند با قطره‌ای انگیزه از بین تمام مشکلات و سختی ها رشد کند، همانند گیاهی که در سطح و اوج خشکی و در بین تمام سختی های این زمین سر از خاک بیرون آورده و رشد کرده است.
من میتوانم مانند گیاهی که تمام آب ها را با زحمت از دل خاک به سوی خود جذب کرده است و به رشد رسیده است، رشد کنم، موفق باشم و به اوج برسم.
من و تو میتوانیم،میتوانیم در بین تمام سختی های روزگار، انگیزه ها، توان ها و هنر هارا با زحمت و تلاش،به سمت خود کشیده و جذب کنیم، و به رشد و در نهایت به اوج برسیم و الگوی موفقیت نه تنها خود، بلکه دیگران نیز باشیم.
با سلام.
عرفان پیرزاده.
خواستم در مسابقه تحلیل عکس شرکت کنم.
تحلیل بنده به این صورت است که، در سخت ترین و بدترین شرایط نیز می توان رشد کرد و به آنچه میخواهیم برسیم به شرط آنکه از تمامی فرصت ها و روزنه های (حتی کوچک) زندگی برای موفقیت استفاده کنیم و به روزنه ها و فرصت های کوچک هم امیدوار بود و تمام تلاش خود را برای موفقیت به کار گیریم.
یه چیز هایی اینقدر مثل مژه چشم هامون به ما نزدیکه که دیگه دیده نمیشه و برامون عادی میشه. این زیبایی و هنر خلقت ، اینقدر به ما نزدیک بوده که از چشم هامون پنهان شده. سخنان استاد علی خلیلیفر زیبا بود و عجیب. مثل تلنگری به روح عصیانگر
در سخت ترین شرایط هم روزنه ی امیدی وجود داره. اما تو اون گیاهی باش که تو تاریکی راه شو بو میکشه و پیدا میکنه.
سبز شدن در سخت ترین جای ممکن و سر در آوردن از زیر پای انسان ها یک شاهکار است که فقط قوی ترین ها با اراده ها پیروز آن هستند
گویی واژه های استاد خلیلی فر آشنا ولی غریبه ای بود که به آدم انرژی نوشتن می دهد و خدا را زیبا بیان می کند آدم را پر از ایده های آفرینش زیبایی می کند واقعا تاثیر گذار بود
هر گز برای به اوج و قلعه پیشرفت رسیدن دیر نیست بلکه اگر تمام کوه ها و مقاوم ترین فولاد را برایم دیوار گذارند من زندانی باشم می شکافم بیرون می زنم فریاد بر می آورم که من هم حقی دارم و حق من شکوفایی هست
هر تلاشی کرده ای پایان کارش را ببین
حاصل بذر امید و تخم غم ها را ببین
از فشار سنگ دوران بوته ها پژمرده اند
آن گل زندان شکن بر روی سد هارا ببین
سلام مرتبط با آن عکس میباشد
از میان تاریکی های ژرف…
جوانه زدم، روییدم!
تبریک به جناب خلیلی فر گرامی
قبول دارید ورود هیچ چیز و هیچ کس در زندگی ما اتفاقی نیست؟بنده مدیر اجرایی انجمن سخنرانان کرمانشاه هستم
تنها انجمن سخنرانان رسمی و ثبت شده فعال ایراندر ضمن آذرماه در نمایشگاه بین المللی کرمانشاه نمایشگاه کتاب خواهد بود
با همکاری شاگردانم که در اداره ارشاد حضور دارند امکان گرفتن غرفه برای گروه هنری بابان را ان شالله بتوانم بوجود بیاوریم
عاقبت سختکوشی و ناامید نشدن؛
رشد کردن در شرایط ناهموار و سخت
اگه جایی باشی که هیچ حیاتی دورت نیس هیچ رویشی ، هیچ زندگی ای ، تو تلاش کن سرتو بالا بگیر
خدایی که مواظبته، شده مسیرهایی برات میشکافه که هرچیزی برای رشد نیاز داشته باشی بهت برسونه
تو قوی باش
زمین شکاف خواهد خورد برابرت
و تو میتونی اونقدر جون بگیری که ریشه بدوونی اطرافت
هنر چیز عجیبیه که از هر جنسی(شعر، موسیقی، نقاشی، عکس و…)که باشه اگر از عمق جان هنرمند بر اومده باشه، مستقیما به عمق جان آدم فرو میره
آخه منشا هنر و زیبایی و آرامش خداست و اگر از هر چیزی که خوب و دلنشینه دم بزنیم، در واقع داریم از بخشی از خدا دم میزنیم .
خب خدا رو نمیشه با چشم دید، با گوش شنید، با دست لمس کرد ولی میشه احساسش کرد! و هنرمند احساسش رو به چیزی که با دست و گوش و چشم قابل لمس باشه تبدیل میکنه.
البته که هنرمند هر چه زیبایی در اثرش هست رو از خدا وام میگیره اما هرگز نمیتونه غایت خدا رو احساس کنه و حتما هر هنرمندی هم تجربه کرده که متاسفانه نمیتونه غایت احساسی که تجربه کرده رو خلق کنه…
چه کنیم که مخلوق عاشق ماییم و خالق معشوق اوست
با سپاس و ارادت دکتر نسترن احمدی
برسد به دست استاد علی خلیلی فر عزیز که فهمیدم شیرینی هر چه را درک کرده به دیگران هدیه میکند.
سلام
حالا که باران هم شده حتی مکانیکی
فرق میان خلق و خالق، آی باریکی…
رندانه روییده است و می گوید خدا گفته!
برگ گیاه از درز کفپوش موزائیکی
ارادتمند شما دکتر نسترن احمدی
۱۴/آبان/۹۷
ساعت ۱۸:۱۵
سبز باید بود!
و صبور و سرسخت …
آه
که این تمامِ هنرِ من است
تکرارِ توهمِ تنفس
از دلِ سنگیِ نگاهت
سبز می شوم
ریشه می زنم
سرد می شوم
آه که این تمامِ هنرِ من است
روییدن از دستانِ سنگی اَت
کاشتم مهر خودم را وسط قلب عزیزیدر ضمن سخنان استاد علی خلیلیفر عالی بود خدا میگوید برای شناختن من خودت را بشناس
امید ک باشه هیچ کاری سخت نیس
با سلام برای شرکت در مسابقه برداشت عکس
گیاه کوچک در راه
پر از درد و پراز غوغا
جلوی خاک می ایستد
برای دیدن دنیا
تلاش و پشتکار او
شکست خاک پر از سنگ را
درست است ناتوان گشته
ولی پیروز شد تنها
تو ای انسان
بگیر این درس
مشو بر دیگران پیوست
خودت هستی خودت هستی
بجنگ با راه دشوارت
#محمد_علی_کاظمی
برداشت اینکه حتی در سخت ترین شرایط هم میشود رشد کرد و سبز شد و بالا امد. زندگی در هر شرایطی ادامه دارد و سختی ها نمیتوانند مانع رشد شوند
درست جایی از زمان و درست نقطه ای از مکانِ این دنیا ،رویشی در تو اتفاق می افته که فکرشم نمی تونی بکنی
با عرض سلام و ادب و احترام،
دانه هایی که ایمان دارند باید برویند، تسلیم سرسختی محیط نمی شوند، آنها حتی اگر یک گیاه نرم و نازک هم باشند بازهم می رویند و به هرچه می خواست مقابلشان سد باشد، لبخند می زنند.
ما هم در زندگی مان آدم هایی که در سخت ترین شرایط روییده اند را دیده ایم ، آنها که تسلیم نمی شوند و حتی از دل یک پوسته سخت، روییده اند و به خورشید گفته اند: سلام!
می روید از من آنچه در من سخت تر و زیباتر است.
محمد امین علی دوست.
ممنون.
باید دوباره جون بگیرم
بغضم رو تو بارون بگیرم
باید واسه این روح خسته
بارونِ گلریزون بگیرم.
باید دوباره پر بگیرم
رویامو باز ازسر بگیرم
باید که باز رویامو با عشق
از خواب خاکستر بگیرم.
بهزاد مرتضوی.تهران
تو محدودیتهاست ک ستاره میشی
معجزه نیوکمپ چیه این بوته، تمام تن و بدنم داره میلرزه
من یه هدف دارم و هیچ چیز نمیتونه تو راه رسیدن به اون منو متوقف کنه
زیبا بودن جهان هستی و چقدر هنرمندانه و زیبا طراحی شده و افتخار به خودمون ما انسان ها که موجودات کاملی هستیم. حسی که این ویدیو به من داد حس بالا بودن ترقی کردن افتخار آفرینی و چه خوبه شکرگذار باشیم هنرمندی که مارو به وجود آورده…
زندگی جریان دارد، با تمام سختی ها فراز و نشیب ها داشتن یه هدف، آرزو و تلاش و پشتکار در این راه میتوان به هر آنچه خواهی رسید…
گاهی از دل سختی های زندگی ؛ آن جا که همه به رویت چشم بستند و نادیده ات گرفتند ؛ سبز می شوی رشد می کنی و خواهی فهمید که کجا ایستاده ای !
خدایا شکرت …
بخاطر اینکه در این همه هیاهو و ناملایمتی روزگار من هنوز آرامم !
(فان مع العسر یسرا) سوره انشراح آیه ۵
ممنون, صحبت های استاد کار بسیار جالب و تاثیر گذاریه, تبریک, خیلی نیازه مخصوصا برای مردم ما, باید شنیده بشه این صداها…اما در مورد خود بنده…دیرزمانی است که ازین کوچه ها عبور کردم…دلم موسیقی بی وزن میخواهد…
بهر روی, از اکسیژن لازمتر این قبیل حرفهاست برای جامعه ما. درود بر شما. آرزوی موفقیت و پیشرفت و کامیابی براتون دارم.
سلام. عرض ارادت.
برداشت من در مورد این عکس, عکسی هس که فک میکنم ۱۰ روز پیش در گذری از خیابون گرفتم, عکسم رو ضمیمه میکنم شباهت جالبی دارن, از زبان آن کوچک اندام نحیفی که سوژه شده میگویم ：
دقت تو در چینش رنگها و ایجاد فضای دل انگیز روی گچ دیوار , تمرکز تو در هارمونی موزاییک که قدمکی رویش زده شود تا مسیر اتاق تا در ورودی طی شود , در برابر سبزینه ی بودن من, شوق زیستن من, تمام آنچه هستم…چیزی نیست…
من از وسط گچ و سنگ خودم را سرودم. تو چه میکنی؟
تقدیم با عشق به آن دو بی صدای سخنور.
میلاد صادقی / ۳۶ ساله.
زندگی صخره و سنگ است اگر
من امیدم، در دلش می رویم
این هم از خوانش من از عکسی که دیدم
سَبُکباالنزن : میشه یه کم فاصله بگیری!
مرد : تو بگو حتی یه میلیمتر!
زن : اینجوری خفه میشم که!
مرد : سخت نگیر
زن : بچههامون خوابن؟
مرد : آره
زن : چرا اینجا آخه؟
مرد : اون دیگه دست ما نیست
زن : اصال اینجا کجاست؟
مرد : سرزمین سیمان
زن : حتما باید اینجا باشه؟
مرد : قسمتون این بوده
زن : هیشکی بجز ما اینجا نیست؟
مرد : عجله نکن
زن : یعنی ممکنه دوباره باشن؟
مرد : شک نکن
زن : چطور؟
مرد : من و تو که اومدیم باال. باالخره اونای دیگهم میان
زن : چطور آخه؟
مرد : فقط یه روزنه. بغلتو نگا کن!
زن : خب که چی؟
مرد : آدما اینجوری میسازن. خیلی بهشون اعتمادی نیست
زن : اگه نشد چی؟
مرد : خودمون دو تا دست به کار میشیم.
زن : با چی؟
مرد : فقط ریشهتو محکم کن.
زن : فقط ریشه؟
مرد : آره. آدما ریشه رو نمیبینن
زن : اینجا خطرناک هم هست؟
مرد : از همون لحظهای که باال اومدیم
زن : پایین که گرمتر بود!
مرد : آره اما تاریک بود
زن : آب هست؟
مرد : تا دلت بخواد
زن : باد چی؟
مرد : خیلی زیاد
زن : اگه مُردیم چی؟
مرد : ما نمیمیریم.
زن : چطور؟
مرد : چون ریشه داریم
زن : اگه کُشتنمون؟
مرد : باز سبز میشیم
زن : اگه نشدیم؟
مرد : اون وقت ما اینجا بودیم
زن : همین؟
مرد : نه همین! ما دیده شدیم. ما نوشته شدیم…
فایل استاد خلیلی فر خیلی عالی بود تازه شاید خیلی نمیدونستم هنر چیه
شکفتن سدی ندارد اگر تو بخواهی…
مهم نیست که چقدر ضعیفم!
مهم نیست که چقدر تنهام!
و حتی مهم نیست که در چه موقعیتی هستم!
فقط این مهمه که من، میخوام!!!
آره من میخوام و میتونم.
سلام وقت بخیر
اولین چیزی که به ذهن من رسید امید، تلاش و زندگی بود.
سپاسگزارم
سخنرانی استاد رو که شنیدم یه شعر از فریدون مشیری عزیز یادم اومد:
هر که بر لوح جهان نقشی نیفزاید ز خویش ،
بی گمان چون نقش پا محو است در موج فنا
نقشِ هستی ساز باید نقشِ بر جا ماندنی
تا چو جانِ خود ، جهان هم جاودان دارد تو را !
هرچه در چار دیوارمان کنند باز از دل خاک و روزنه‌ها پر و بال خواهیم گرفت و سر بیرون خواهیم آورد، همچون سبزه‌ای که سر از هر روزنه‌ای بیرون میکشد و آزادی را فریاد سر بر می‌آورد…
شکفتن بذر امیدی جاودان؛
امیدی جاوِدانه که با آن
میتوان در تلاطم گُنگ سختی ها جوانه زد و به زندگی که جانان از جان خودش بر ما بخشیده ادامه داد و زندگی را زندگی کنیم .
از این تصویر میشه به حس زیبای امید به بقا پی برد.که هیچ وقت امید خودمون را از دست ندیدم و در سرسخت ترین و محال ترین حالت ها جوانه زنیم و شکوفه دهیم.
به نظرمن روییدن بوته ای ازمیان سنگ ها وسختی ها نشانه ی رشد یافتن انسانی وبه کمال رسیدن فردی دراوج سختی هاودشواری ها بدون امکانات رفاهی است .
باصبر در زندگی انسان در سختترین اتفاق ها و در سختترین موضوعات میتواند شکوفا شود حتی اگر به لطیفی برگی باشد. با انعطاف پذیری و صبر میتواند از دل سنگی سختی ها بیرون شود و جلوه کند .
” عرض سلام خدمت تیمِ خستگی‌ناپذیر بابان، با دیدن این تصویر در ابتدا به “عظمتِ پروردگار” میتوان پی بُرد و اینکه هیچگاه… هیچگاه در زندگی احساس نا امیدی نکنیم…همچون دانه ای که سنگی را میشکافد…..!!!
گاهی خدا در جواب درخواست بندش،جوابش منفیه…ولی بنده بازم امیدش رو از دست نمیده،چون باور داره به باورش،به هدفش…اونجاست که خدا به احترام امیدش،قضا رو تغییر میده…سر سختی سبزه و باور به دیده شدنش،سنگ رو به زانو درآورد و با چند شکاف،پرچم سفیدشو رو کرد…
تولد و شکوفایی زمان مکان جنس ،سختی بودن راه،جای اشتباهی بودن و و و و کلی مشکلات دیگه نمیشناسه….دونه ای که بخواد رشد کنه فقط و فقط به یه چیز احتیاج داره اونم رطوبته کاری نداره روی خاکه روی سنگه روی هرچیزی…انسانی هم که بخواد رشد کنه فقط و فقط به اراده نیاز داره مهم نیس کجا باشه تو یه محیط بسته یا پیشرفته
اگه شب راهتو بسته باز بخند
صب(ح) میاد فرداتو زیبا میکنه
مثل سبزه باش که وقت گل دادن
را(ه) شو هرجور شده پیدا میکنه
در پس و پیش دلم با نوار هنریت اموختم
سبقت ارامشم،سبک و سیاق زندگی
در طی سالیان پر نشیب با هنرت
اموختم
ره بی پایان من ان ره اغاز گر توست
جلوه مینای هنرت ،مینا کاری تلاش و دست توست
ساخته اوازه ام.اوازه ام شهره توست
لیک چه کنم !ریسمان سپاسم تنیده بابان توست.
سخت تر از سنگ هم که باشیم میشکنیم
لابه لای خارها که باشیم باز هم میشکنیم
ساده بودن خوب است ولی باز میشکنیم
قلب اشفته هر دلی را که اشفته است میشکنیم..
با زبان دلمان میشکنیم دل هر زخم خورده را میشکنیم
به خدا اگر خوب باشیم باز هم میشکنیم.
گل امید در میان پاییز و سنگ را میشکنیم .
میشکند کاشیِ هزارساله ی پیر
از بی مُروتیِ نوباوه ی عاصی..
برداشت از عکس ، با احترام
چه حرفای زیبایی, بسیار عالی
واقعا عمل کردن به این سخنان ارزشمند زندگی یک شخص رو دگرگون میکنه.
چقدر زیبا از خداوند میگن, از زیبایی خلقت, چقدر دل نشین اون هم در زمانی که همه بی دقت و سرسری از کنار هر چیزی میگذرند و به عظمت خداوند کمتر توجه میکنند.
من در زندگی خودم دقیقا از زمانی که خواستم خداوند رو اینگونه عاشقانه دوست بدارم و مثل جمله امام علی که میفرمایند <<در هیچ چیز نگاه نکردم مگر آنکه خداوند را در قبل از آن, همراه آن و بعد از آن دیدم>>
بنده هم سعی کردم که حضور خداوند رو همیشه حس کنم ؛و
واقعا اون موهبت های الهی رو هم که استاد میگن به من داده شد من جمله عکاسی و شاعری هر چند حرفه ای نیستم اما بابت داشتنشون بسیار شاکرم.
درسته که در زندگی گاهی مشکلاتی بر سر راه وجود داره که ما رو دچار تشویش میکنه اما قطعا توانایی گذر از اون مشکل به ما داده شده.
امیدوارم همه به این درک عاشقانه و عارفانه از خداوند برسند.
وقتی هدف داشته باشی و تلاش کنی با همه ی لطافتت از سنگ هم قوی تر میشی و اونو میشکنی و از تاریکی فرار میکنی به سمت نور پس قوی باش
فایل صوتی استاد احساس شور و انرژی و حرکتی نو احساس لمس وجود هستی خداوند بالا و بلند مرتبه
احساس زیستنی نو در وجودم زنده کرد
هنر قدرت رشد در وجود خود توست .
اینکه بخوایم حدس بزنیم که بذر این گیاه قبلا زیر کفپوش در تاریکی حبس بوده و با تلاش و امید تونسته شکوفا بشه و یا اینکه وقتی در هوای بلاتکلیفی اتفاقی لای درز کفپوش گیر کرده و ریشه دوانده ،فقط به یک بعد از این اتفاق توجه کردیم .میشه گفت اراده ی ذاتی و میل به حیات قویترین حس موجودات زنده در این تصویر نمایان است .اسم این تصویر رو میشه “غرور” گذاشت.(غرور به معنای اصلی کلمه و نه به مفاهیمی که امروزه در اجتماع شایع شده ) متشکرم
تلاش کن برای خودت تا کیفشا ببری
اگرم بر تو ببندند همه ره ها و‌گذرها
ره پنهان بگشاید که تو آن راه ندانی
پاییز بهانه است هوای دلت که بهاری باشه موزاییک های حیاط هم گل میدن
رویش امید در دل ناامیدی
من برای رسیدن بهت زمین که سهله آسمونوهم میشکنم
من توی سختی و تنگنا عکس العمل بهتری نشون می دهم…
چارخونه توسی،چارخونه توسی،چارخونه توسی و ســــبز ،این تکرار وقانون محضُ بشکن رشد کن متفاوت باش ،اصلا سبز باش کنار این همه آدم توسی
سپاس از شما و آقای علی خلیلی فر مهربان بخاطر این همه انرژی مثبت..
یقین دارم در آینده برای صلح و جهانی زیباتر نهایت تلاشم را بکنم.
بهشت همینجاست…
در حوالی روزنه ی امید تو …
در چشمهایت…
تو بی نهایتی باورش کن…!
برداشت؛
آغوش سنگی پوسیده ات هربار جوانه عشق نثار میکند!!!
تو،
در کدامین جهت، در کدامین روز؟
بذر محبتت را کاشته ای که اینچنین در پاییزترین نقطه سال به سبزینه امیدی عجیب تن سردم را گرما میبخشی؟
زندگی همیشه زنده و جاریست حتی وقتی که همه چیز سنگی و بی ترحم است
آزاد میکنمت از جایی که زمان بستتت
هر خیری روزی آشکار خواهد شد
بسی کند و کاوید و کوشش نمود
کزان سنگ خاره رهی بر گشود
سلام
در نا امیدی بسی امید است
تو بدترین شرایط زندگی اتفاقی میوفته ک حتی به ذهنمون هم نمیرسهو برداشت بعدی هم ک فکر میکنم بهتره
اگه همه دورت سنگ شدنت تو مهربان باش و با مهربانی بینشون بدرخش
درود
برداشت من از تصویر: اگه بخواهی ، می توانی برویی، حتی در دل سنگ.زیبایی و سبز بودن در دل و ریشه ست.
در سخت ترین شرایط و دشواری چرخه زندگی ادامه داره در تلاشم و از این سختی عبور خواهم کرد و سلامی به خداوند و اسمان خواهم کرد.
ایمان به تونستن پس میشه عشق به زندگی عشق به روشنایی تولدی با قدرت خداوند بزرگ. پشت این اثر هنری طبیعت کسی نیست جز خالق طبیعت. دانه هایی که ایمان دارند باید برویند ، تسلیم سرسختی محیط نمی شوند ، آنها حتی اگر یک گیاه نرم و نازک هم باشند بازهم می رویند و به هرچه می خواست مقابلشان سد باشد ، لبخند می زنند.ما هم در زندگی مان آدم هایی که در سخت ترین شرایط روییده اند را دیده ایم ، آنها که تسلیم نمی شوند و حتی از دل یک پوسته ی سخت ، روییده اند و به خورشید گفته اند: سلام استاد علی خلیلی فر عاشقتم
هیچ گاه از تلاش کردن خسته نشو چرا که همواره امیدی هست برای رشد، شکوفایی و نو شدن دوباره…مطمئن باش هر غیر ممکنی شدنی است! چون معجزه هر روز در راه است…